Maciej – 12 letni chłopiec z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym oraz autyzmem.
Razem z rodzeństwem wychowywany w rodzinie niepełnej przez tatę.
– Czy to dziwne zachowanie?
Nie reaguje na polecenia, nie bawi się z rówieśnikami, nie porozumiewa się mową ani gestami, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego…
– Nie! – to symptomy autyzmu – całościowego zaburzenia rozwoju, które może oznaczać niepełnosprawność intelektualną oraz brak samodzielności w dorosłym życiu.
Dzięki edukacji i terapii od wczesnych lat w naszym Ośrodku Maciej rozwija swoje zdolności poznawcze oraz doskonali umiejętności społeczne. Przebywanie wśród rówieśników pozwala nabierać pewności siebie, budować relacje i nawiązywać przyjaźnie.
Chłopiec posługiwał się wspomagającą metodą komunikacji The Picture Exchange Communication System (PECS), dzięki której rozwinęła się u niego mowa. Codziennie poznaje otaczający świat, wzbogaca swoje słownictwo, z którego buduje proste wypowiedzi. Zafascynowany jest liczbami oraz literami, bardzo lubi rozwiązywać zadania matematyczne, potrafi czytać i pisać.
Wspieranie Macieja przez naszych terapeutów, rozwijanie jego potencjałów i praca nad deficytami pozwolą chłopcu w przyszłości żyć wśród nas. Jak wiele osób z autyzmem nigdy nie będzie osobą zdolną do samodzielnego funkcjonowania. Dlatego tak ważne jest, aby stworzyć warunki dalszej edukacji i oddziaływania terapeutycznego na jak najwyższym poziomie, aby usprawnić funkcjonowanie chłopca w przyszłości i wprowadzić go jak najlepiej przygotowanego w dorosłe życie.
Chcemy w naszym Stowarzyszeniu „Bratek”
w dalszym ciągu pomagać tym, którzy każdego dnia potrzebują opieki i troski.